เช้าวันใหม่กับพระเยซู :แม่น้ำแห่งชีวิต 4

ยนซ.2:10 ...แม่น้ำสายหนึ่ง ไหลมาจากสวนเอเดน ทำให้สวนนั้นชุ่มชื่น จากที่นั่นก็แยกออกเป็นสี่แคว.

ยฮ.7:38 ผู้ที่เชื่อเข้าสู่เรา แม่น้ำที่มีชีวิต จะไหลออกจากภายในผู้นั้น เหมือนได้มีคำเขียนไว้แล้ว.



พระเจ้าพระผู้ไถ่ ทรงประทับอยู่บนพระที่นั่ง แจกจ่ายตัวของพระองค์เอง เข้าสู่ผู้ที่พระองค์ทรงไถ่ไว้ทั้งหมด....โดยแม่น้ำที่ไหลออกมาจากพระที่นั่ง. ตาม วว.22:1 แม่น้ำนี้ถูกเรียกว่า "แม่น้ำของน้ำที่มีชีวิต." แม่น้ำซึ่งมีแบบเล็งโดย แม่น้ำที่อยู่ใน ยนซ.2:10-14, บพส.46:4, และ ยอค.47:5-9 นั้นเป็นเครื่องหมายเล็งถึง ความบริบูรณ์แห่งชีวิตที่หลั่งไหล. แม่น้ำสายเดียวนี้ ไหลไปสู่สี่ทิศของเมืองบริสุทธิ์ เหมือนกับแม่น้ำสายเดียว ในเยเนซิศ 2:10-14 ซึ่งแยกออกเป็นสี่แคว. ตามที่ได้บ่งชี้ไว้ในโยฮัน 7:38 แม่น้ำสายเดียว พร้อมด้วยความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำนี้ จะกลายเป็นแม่น้ำหลายสาย ในประสบการณ์ของเรา.

น้ำแห่งชีวิตเป็นสัญลักษณ์ของพระเจ้า ที่อยู่ในพระคริสต์ ในฐานะพระวิญญาณนั้น ที่ทรงให้พระองค์เอง หลั่งไหลเข้าสู่ พลไพร่ที่พระองค์ทรงไถ่ไว้ เพื่อจะเป็นชีวิตและการหล่อเลี้ยง แห่งชีวิตของพวกเขา. น้ำนี้มีแบบเล็งโดย น้ำที่ออกมาจากศิลาที่แยกออก (อซด.17:6; อฤธ.20:11) และมีสัญลักษณ์โดย น้ำที่ไหลออกมาจากสีข้าง ที่ถูกแทงขององค์พระเยซูเจ้า (ยฮ.19:34). ดังนั้นน้ำแห่งชีวิตนี้ จึงกลายเป็นแม่น้ำ ที่ไหลออกมาจากพระที่นั่ง ของพระเจ้าและของพระเมษโปดก เพื่อจะหล่อเลี้ยงและซาบซ่าน ทั่วทั้งกรุงเยรูซาเล็มใหม่. ดังนั้นเมืองนี้ จึงถูกเติมเต็ม ด้วยชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ เพื่อที่จะสำแดงพระเจ้า ในสง่าราศีแห่งชีวิตของพระองค์. (Life-study of Revelation, pp. 742-743)





เราต้องมาดูแม่น้ำนี้กัน ในรายละเอียดมากขึ้น. เยเนซิศ 2:10 กล่าวว่า "มีแม่น้ำสายหนึ่ง ไหลมาจากสวนเอเดน ทำให้สวนนั้นชุ่มชื่น จากที่นั่นก็แยกออกเป็นสี่แคว." จากข้อนี้ในที่สุด แม่น้ำสายเดียว ก็จะกลายเป็นสี่แคว ที่ไหลไปยังทั้งสี่ทิศของโลก. ในพันธสัญญาเดิม ยังมีพระคัมภีร์อีกหลายแห่ง ที่อ้างอิงแม่น้ำนี้. บทเพลงสรรเสริญ 46:4 กล่าวว่า "มีแม่น้ำสายหนึ่ง ซึ่งธารสาขาให้ความยินดี แก่เมืองของพระเจ้า." ในยะเอศเคล บทที่ 47 แม่น้ำที่ไหลออกมาจาก ใต้ธรณีประตูพระนิเวศได้กลายเป็น "แม่น้ำที่ลึกพอจะว่ายได้ แต่ข้ามไปไม่ได้" (ข้อ 5). ข้อ 9 ในบทเดียวกันกล่าวว่า "แม่น้ำไปถึงที่ไหน ทุกสิ่งก็มีชีวิต."



แม่น้ำนี้ยังถูกกล่าวถึง ในพันธสัญญาใหม่. ใน 1กธ.10:4 กล่าวถึงบุตรหลานชาวอิสราเอล ในขณะที่เขาเร่ร่อนในป่ากันดารว่า "และได้ดื่มน้ำฝ่ายวิญญาณ อย่างเดียวกันทุกคน ด้วยว่าเขาได้ดื่มน้ำ ซึ่งไหลออกมาจากศิลาฝ่ายวิญญาณ ที่ตามเขาไป ศิลานั้นก็คือพระคริสต์." เมื่อชาวอิสราเอลบ่นว่า เพราะเหตุการกระหายน้ำ พระเจ้าจึงบอกโมเซให้ตีศิลา แล้วน้ำก็จะไหลออกมาให้พลไพร่ได้ดื่ม (อซด.17:1-6)....น้ำที่ไหลออกมาจากศิลาที่ถูกตี เป็นแบบเล็งของพระวิญญาณ ผู้ประทานชีวิต. องค์พระเยซูเจ้า ก็ได้พูดถึงพระวิญญาณนี้ ในกิตติคุณโยฮัน. ใน ยฮ.4:10 องค์พระผู้เป็นเจ้าบ่งชี้ ต่อหญิงชาวซะมาเรียว่า พระองค์ทรงเป็นผู้ประทาน น้ำแห่งชีวิต และข้อ 14 พระองค์กล่าวว่า "แต่ผู้ใดจะดื่มน้ำ ซึ่งเราจะให้นั้น จะไม่กระหายเป็นนิรันดร์ แต่น้ำซึ่งเราจะให้เขา จะกลายเป็นแหล่งกำเนิด แห่งน้ำพุในตัวเขา พลุ่งขึ้นจนเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์." ยิ่งไปกว่านั้น ใน ยฮ.7:37-38 องค์พระเยซูเจ้าตรัสว่า "ถ้าผู้ใดกระหาย ให้ผู้นั้นมาหาเราและดื่ม ผู้ที่เชื่อเข้าสู่เรา แม่น้ำที่มีชีวิต จะไหลออกมาจากภายในผู้นั้น ดังที่มีคำเขียนไว้แล้ว." ในที่นี้เราเห็นว่า แม่น้ำสายเดียว ได้กลายเป็นแม่น้ำหลายสาย. แม่น้ำแห่งน้ำที่มีชีวิต ก็คือการหลั่งไหลในด้านต่างๆ ของชีวิตแห่งแม่น้ำ ของน้ำที่มีชีวิตสายเดียวนี้ ซึ่งก็คือพระวิญญาณ แห่งชีวิตของพระเจ้า (ดู รม.15:30; 1ธซ.1:6; 2ธซ.2:13; ฆต.5:22-23; รม.8:2). ดังนั้นถ้าเราเข้าใจความหมาย ของแม่น้ำแห่งน้ำที่มีชีวิต ที่ได้ถูกกล่าวไว้ใน วว.22:1 เราก็จะต้องไปตามหาต้นกำเนิด และการพัฒนาของเรื่องของแม่น้ำนี้ ในพระคัมภีร์ทั้งเล่ม.



ข้อ 1 ยังกล่าวว่า แม่น้ำของน้ำแห่งชีวิตนั้น ใสดุจแก้วผลึก. ข้อเท็จจริงที่ว่าแม่น้ำ ของน้ำแห่งชีวิตนั้น ใสดุจแก้วผลึกนั้นหมายความว่า น้ำแห่งชีวิตนั้น ปราศจากความขุ่นหรือมัวหมอง. เมื่อน้ำแห่งชีวิตนี้ หลั่งไหลอยู่ภายในเรา ก็จะชำระเราให้บริสุทธิ์ และทำให้เราโปร่งใสดุจแก้วผลึก. ไม่มีสิ่งใดจะโปร่งใสไปกว่า การหลั่งไหลแห่งชีวิต ที่อยู่ภายในเราอีกแล้ว....เมื่อใดที่ท่านกล่าว "อาเมน" ต่อกฎแห่งชีวิตอันศักดิ์สิทธิ์ ที่อยู่ภายใน ท่านก็จะไม่เพียงได้รับการเพิ่มกำลัง, ทำให้ชุ่มชื่น, และใหม่สดเท่านั้น เรายังจะโปร่งใส ดุจแก้วผลึกอีกด้วย. ท่านจะไม่เพียงโปร่งแสง ต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งเท่านั้น แต่ยังโปร่งใสต่อทุกสิ่งอีกด้วย.